Legimus apud Plinium in Historiae Naturalis tricesimo quinto: Apelli fuit alioqui perpetua consuetudo numquam tam occupatum diem agendi, ut non lineam ducendo exerceret artem, quod ab eo in proverbium venit. Oportet me saepius lineam ducere, id est aliquid scribere, ut artem scribendi exerceam. Sed, quod ad proverbium attinet, de quo Plinius loquitur, unum reperio in auctores antiquos, quod ad lineas ducendas attinet: neque illud, quod saepe a tempore artium renatarum

Pulchram locutionem, quae ad adagium Anglicum appropinquat, inveni in Historia utile de Baarlam et Ioasaph, cuius nolo oblivisci: itaque hic scribam memoriae roborandae causa: videns se ipsum in foveam quam fecit decidisse et laqueo suo comprehenso Olim enim aliquem audivi dicere sententiam, si novam et pulchram invenires, oportere te ter repetere, ut tua in aeternum esset. Itaque nunc bis illam sententiam dixi; restat autem ut tertium dicam.

Rogavit discipula quomodo Latine scribendum esset “Tomorrow is not promised.” Quod placitum videtur ortum a verbis Sancti Augustini: Ergo bene quidem gaudes, quia propter iniquitates tuas converso tibi indulgentiam Deus promisit; crastinum diem tibi nemo promisit.